با اشتراک در خبرنامه همیشه از آخرین تخفیفات و رویدادهای مهم ما مطلع خواهید شد
تضمین اصالت و کیفیت کالا
ارسال سریع به سراسر کشور
بازگشت کالا به دلیل "انصراف از خرید" در صورتی مورد قبول است که پلمپ کالا باز نشده باشد.
بسته بندی : 250 میلی لیتری
بیوره یک ترکیب شیمیایی با فرمول مولکولی C2H6N4O2 است. در محصولات غذایی حاوی آزودی کربنامید، یک ماده معمول در آرد نان، هنگام پختن آنها تولید می شود. پس از قرار گرفتن در معرض، بیوره به سرعت از طریق دفع از بدن دفع می شود. بیوره از اوره و هیدرازین به روش ترانس آمیداسیون تولید می شود. کاربرد عمده آن به عنوان یک واسطه شیمیایی در تولید آزودی کربنامید، یک عامل دمنده رایج است. بیوره به عنوان افزودنی در خوراک نشخوارکنندگان و به عنوان واسطه های دارویی، هورمون های رشد، مواد کف کننده، و رنگ و همچنین در آنالیزهای شیمیایی بسیار پرکاربرد است.
محلول بیوره از هیدروکسید سدیم (NaOH) و سولفات مس هیدراته (II) همراه با تارتارات سدیم پتاسیم ساخته شده است، که دومی برای کلات کردن و در نتیجه تثبیت یونهای مس اضافه میشود. واکنش یونهای مس با اتمهای نیتروژن درگیر در پیوندهای پپتیدی منجر به جابجایی اتمهای هیدروژن پپتیدی در شرایط قلیایی میشود. کیلاسیون سه یا چهار دندانه با نیتروژن پپتیدی رنگ مشخص را ایجاد می کند. این با دی پپتیدها یافت می شود. این معرف معمولاً در سنجش پروتئین بیورت استفاده می شود، یک آزمایش رنگ سنجی که برای تعیین غلظت پروتئین توسط طیف سنجی UV/VIS در طول موج 540 نانومتر استفاده می شود.
تست بیوره، که به عنوان آزمایش پیوتروسکی نیز معروف شده است، یک آزمایش شیمیایی است که برای تشخیص وجود پیوندهای پپتیدی استفاده می شود (توجه داشته باشید که حداقل دو پیوند پپتیدی در مولکول برای نشان دادن این آزمایش نیاز است). در حضور پپتیدها و پروتئین ها، یون مس (II) کمپلکس ارغوانی رنگ (بنفش) را در محلول قلیایی تشکیل میدهد. این واکنش اولین بار در سال 1833 مشاهده شد؛ در لهستان، آزمایش بیورت به افتخار فیزیولوژیست لهستانی گوستاو پیوتروسکی [pl] که به طور مستقل آن را در سال 1857 دوباره کشف کرد، به عنوان آزمایش پیوتروسکی نیز شناخته میشود. انواع مختلفی در این آزمون ایجاد شده است، مانند آزمون BCA و تست لاوری اصلاح شده.
از واکنش محلول بیوره می توان برای ارزیابی غلظت پروتئین ها استفاده کرد زیرا پیوندهای پپتیدی با فرکانس یکسان در هر اسید آمینه در پپتید رخ می دهد. شدت رنگ و در نتیجه جذب آن در طول موج ۵۴۰ نانومتر، بر اساس قانون بیر-لامبرت مستقیماً با غلظت پروتئین متناسب است. با وجود نامش، این معرف در واقع حاوی بیورت [(H2N-CO-)2NH] نیست. این آزمایش به این دلیل نامگذاری شده است که به پیوندهای پپتید مانند در مولکول بیوره نیز واکنش مثبت نشان می دهد.
در این روش، مس (II) با اتم های نیتروژن موجود در پپتیدهای پروتئین ها متصل می شود. در یک واکنش ثانویه، مس (II) به مس (I) کاهش می یابد. بافرهایی مانند تریس و آمونیاک با این سنجش تداخل می کنند، بنابراین این سنجش را برای نمونه های پروتئین خالص شده از رسوب سولفات آمونیوم نامناسب می کند. به دلیل عدم حساسیت آن و تداخل کمی توسط اسیدهای آمینه آزاد، این روش برای نمونه های بافت کامل و سایر منابع با غلظت پروتئین بالا بسیار مفید است.