اسید استیک (نوترون) (گلاسیال: بدون آب 100%) Acetic Acid (USP)

اسید استیک گلاسیال نامی برای اسید استیک بدون آب (بی آب) است. این نام از کریستال های یخ مانندی گرفته شده است که کمی کمتر از دمای اتاق در دمای 16.6 درجه سانتیگراد تشکیل می شوند. اسید استیک با نام سیستماتیک اتانوئیک اسید، یک ترکیب اسیدی، مایع بی رنگ و آلی با فرمول شیمیایی CH3COOH است. سرکه حداقل 4 درصد از نظر حجمی اسید استیک است که اسید استیک را جدا از آب و سایر عناصر کمیاب جزء اصلی سرکه می کند.

اسید استیک دومین اسید کربوکسیلیک ساده (بعد از اسید فرمیک) است و گروه عاملی آن متیل است. این یک معرف شیمیایی مهم و ماده شیمیایی صنعتی است که عمدتاً در تولید استات سلولز برای فیلم عکاسی، پلی وینیل استات برای چسب چوب و الیاف و پارچه های مصنوعی استفاده می شود. در خانواده ها، اسید استیک رقیق شده اغلب در مواد رسوب زدایی استفاده می شود. در صنایع غذایی، اسید استیک با کد افزودنی غذایی E260 به عنوان تنظیم کننده اسیدیته و به عنوان چاشنی کنترل می شود. در بیوشیمی، گروه استیل، مشتق شده از اسید استیک، برای همه اشکال حیات اساسی است. هنگامی که به کوآنزیم A متصل می شود، در متابولیسم کربوهیدرات ها و چربی ها نقش اساسی دارد. تقاضای جهانی برای اسید استیک حدود 6.5 میلیون تن در سال است که تقریباً 1.5 تن در هر سال از طریق بازیافت تامین می شود. باقی مانده از متانول ساخته شده است. سرکه عمدتاً اسید استیک رقیق است که اغلب از طریق تخمیر و اکسیداسیون بعدی اتانول تولید می شود.

یک واکنش رنگی برای نمک‌های اسید استیک، محلول کلرید آهن ۳ است که رنگ قرمز سیر ایجاد می‌کند که پس از اسیدی‌سازی ناپدید می‌شود. استات‌ها وقتی با تری اکسید آرسنیک از اکسید کاکودیل حرارت داده می‌شوند، از طریق بوی بدی که تولید می‌کنند قابل شناسایی هستند. تولید بسیاری از ترکیبات شیمیایی، اسید استیک گلاسیال به عنوان یک واکنشگر شیمیایی به کار می‌آید. مهمترین کاربرد خاص اسید استیک در تولید استات وینیل تکپاره‌است، که بلافاصله پس از آن آنیدرید استیک و استر تولید می‌شود. میزان اسید استیک مورد استفاده در سرکه به نسبت اندک است.

قدرت اسیدی اتم هیدروژن (H) در گروه کربوکسیل (−COOH) دراسیدهای کربوکسیلیک همچون استیک اسید، می‌تواند به عنوان یک یون (پروتون) H+ آزاد شود و به آنها خاصیت اسیدی دهد. اسید استیک گلاسیال مایع، مانند آب و اتانول یک حلال پروتون‌دار آبدوست (مولکول قطبی|قطبی) است. این ماده با ثابت دی الکتریک ۲/۶، می‌تواند علاوه بر حل کردن ترکیبات قطبی همچون نمک‌های معدنی و شکرها، ترکیبات غیر قطبی همچون روغن‌ها و عناصر شیمیایی مثل سولفور و آیودین را در خود حل کند. این ماده با بسیاری از حلال های قطبی و غیر قطبی همچون آب، کلروفرم و هگزان مخلوط می‌شود. این خاصیت انحلال و امتزاج‌پذیری اسید استیک آنرا به یک ماده شیمیایی پرکاربرد صنعتی تبدیل کرده‌است. اسید استیک گلاسیال را می‌توان از طریق بوی خاص آن شناخت. ساختار شیمیایی اسید استیک گلاسیال در شکل زیر ارائه شده است:

 

رقیق کردن با آب یا جذب به وسیله ماده خشک که در ظرف حاوی مواد پسماند قرار دارد صورت می گیرد. می توان باقی مانده اسید استیک را توسط محلول رقیق سدیم کربنات خنثی کرد.
 

این مواد در یک محیط بسته وجدا شده نگهداری می گردد. نگهداری آنها بایستی در دماهای پایین، در ظرف دارای مهروموم شده، باشد. همچنین محیط نگهداری عاری از هرگونه منابع جرقه و آتش زا باشد.
 

واکنش آن با فلزات تولید گاز هیدروژن می کند که خطرناک است. درتماس با پتاسیم ترشری بوتوکساید آتش گیراست. مخلوطی از آمونیوم نیترات و استیک اسید در صورت گرم شدن قابلیت انفجار رادارد. واکنش بین بخارات استیک اسید و رطوبت هوا ممکن است انفجاری باشد.